Toespraak | Collectief ONRUST | Galerie Kunstenaars Noord-Holland

In geen enkele krant staat het vermeld, KUNST IS DOOD.
Maar legt u uw oor te luister dan hoor je het gemompel, het gekonkel,  het gefluister en de prietpraat,
Is zij vermoord, verdwenen?
Is zij al als vermist opgegeven?
Klink klare onzin menen sommigen, ik ook,
ik zag haar gisteren nog op de fiets, bij de HEMA schielijk wegduiken achter een boom,
Het schijnt dat zij niet meer herkent wil worden, transparant door het leven wil gaan,
Er rust een vloek op haar persoon,
Zij schijnt het zat te zijn om als tweederangs burger door het leven  te moeten gaan,

Ik heb haar van de week een uitnodiging gestuurd, maar de Trees heeft afgezegd,
DAT DOE JE TOCH NIET!
Wij, de toehoorders zoeken naar levenstekenen, en wat doet mevrouw …. UITSLAPEN,
Omdat zij afgelopen nacht, het leven te moede, te veel gezopen heeft,
KUNST …. Je bent een triest vogeltje!

Vroeger, ja vroeger,
Ik, en met mij de aanwezigen, dachten dat je eeuwig jong zou blijven … maar is dat zo?
Ik koester mooie herinneringen waarbij al je kleuren en vormen  iets groots vertegenwoordigden,
Je ademde tenminste nog, diep en hartstochtelijk,
En je kon nog heerlijk wriemelen aan het zorgeloze weg mijmeren,

Kunst, ik weet niet of je mij kunt horen … IK HOUD VAN JE!
JIJ blijft voor mij de onverwoestbare, ongenaakbare fee, de vuurvogel, het slagschip op een woeste zee, het piep kleine wonderschone bloempje, het ongenaakbare kapmes, die twee letters achter elkaar, een kleverig plakbandje, de hulpeloze  irritante cv installateur, het onberispelijke naakte doek, een smaakvolle mislukte soep, de hopeloos verliefde integere gifmengster,

En o zo mooi,

Therapie schijnt jou niet geholpen te hebben,

Weet Kunst…. WIJ GEVEN JOU NIET OP!

WIJ ZIJN JOUW MUZE!

wordt beter, lieve Kunst, je bent in onze gedachten. Kusje ….

(Toespraak | Collectief ONRUST | Galerie Kunstenaars Noord-Holland)

Foto: Bea Peter